Na een vlucht van tien uur bereik ik Johannesburg, Zuid-Afrika. Hier ben ik nog nooit eerder geweest. Met mijn rugzak over een schouder geslagen ga ik langs de douane voor een nieuwe stempel in mijn paspoort. Ik haal mijn bagage van de band, loop de luchthaven uit en daar sta ik dan. In Johannesburg, Zuid-Afrika.

Dat moment is misschien wel mijn favoriete moment van elke reis. Het gevoel dat je in een groot avontuur stapt. Iets wat je nog niet helemaal kan bevatten, maar waarvan je voelt dat het episch zal zijn. Iets wat je nooit meer zal vergeten.

Johannesburg, of Joburg zoals de stad genoemd wordt door haar bewoners, is een grote stad met intense contrasten. Net zoals in de rest van Zuid-Afrika zijn de effecten van de apartheid nog niet rechtgetrokken in Joburg. Vanuit mijn taxi zie ik townships met huizen gemaakt uit golfplaten, maar evengoed de splinternieuwe moderne wijken met hoge muren en prikkeldraad die nieuwsgierige blikken tegenhouden.

Een dag in Joburg

Voor ik begin aan mijn rondreis door Zuid-Afrika, heb ik een dag in Joburg om te bekomen van mijn vlucht. Ik logeer in het hotel Southern Sun in de wijk Rosebanks. Vanuit mijn hotelkamer heb ik uitzicht op de levendige winkelwijk met daarachter de stad. Hoge flatgebouwen, kantoren en uitgestrekte woonwijken. Joburg ligt op 1800 meter boven de zeespiegel en op droog terrein. Een eeuwige stofnevel verzacht de skyline.

’s Middags lunch ik in het sfeervolle Proud Mary, om de hoek van mijn hotel. Vanop het terras kijk ik naar de mensen die voorbij slenteren, naar de hoge kantoorgebouwen en de hippe winkels. Rosebanks is een wijk van kunstenaars en boetieks, en Proud Mary, dat onder het prachtige Voco hotel ligt, past perfect in dat plaatje.
Na een namiddagje rust dineer ik in het restaurant Solo in Sandton, waar je gerechten met internationale allures eet in een bruisende, hippe sfeer. Hoewel ik intens geniet van mijn rustdag, van het heerlijke eten, van mijn eerste kennismaking met Zuid-Afrika, kan ik niet wachten om de rest van het land te zien.

De wieg van de mensheid

Zo’n dertig kilometer boven Johannesburg ligt het gebied dat we kennen als ‘de wieg van de mensheid’. In dit gebied werden fossielen gevonden die onze oudste bewijzen zijn van menselijke bewoning, wat wetenschappers deed besluiten dat de mensheid ontstond in het continent Afrika. Hier, in het plaatsje Kromdraai, bezoek ik het Nirox sculpturenpark, een park dat draait om wat mensen wereldwijd verbindt: kunst.

De kunstenaars die het Nirox Sculpturenpark vullen komen uit alle uithoeken van de wereld. Vaak verblijven ze een poos op het domein, maar niet altijd. Bezoekers worden uitgenodigd om door het park te wandelen en de kunst te bekijken vanuit onze eigen maatschappelijke invloeden, maar ook in het decor van de wieg der mensheid.

Bij het domein hoort het restaurant And Then There Was Fire…, een sfeervol restaurant waar de gerechten op een open vuur gegrild worden. Na een bezoek aan het sculpturenpark, dat met zijn vaak aangrijpende werken tot nadenken stemt, doet het deugd om een tijdje op het terras van And Then There Was Fire… te zitten. De kunst van Nirox mag ons dan wel verbinden, maar de scherpte ervan kan enkel verzacht worden door dat andere dat ons mensen verbindt: heerlijk en eerlijk eten.

Mijn dag sluit ik af met en spirituele wandeling naar een waterval, begeleid door de mensen van Farmhouse @ 58. De zon zakt al achter de heuvels en geeft de zachte heuvels van de wieg van de mensheid een gloed. Ik zoek me in stilte een weg tussen de hoge planten, over paden van rode aarde tot ik eindelijk het gevoel heb dat ik aangekomen ben. Dat ik het echte Zuid-Afrika onder mijn voeten voel.

Magaliesberg

Het is al donker wanneer ik aankom bij de Budmarsh Country Lodge, een kleine lodge op een werkende boerderij. Warm licht valt door de grote ramen en twinkelt verwelkomend. Het voelt als thuiskomen na een lange dag onderweg. Na een snelle douche schuif ik aan tafel om te genieten van een uitgebreide maaltijd. Met aangepaste Zuid-Afrikaanse wijnen, natuurlijk.

’s Nachts wordt het nog echt donker op het Zuid-Afrikaanse platteland. Er is nauwelijks verlichting en dat zorgt ervoor dat je niet alleen miljoenen sterren, maar zelfs de Melkweg zo aan de hemel ziet staan. De stilte van de diepe nacht wordt pas verstoord in de ochtend, wanneer de vogels fluiten. Af en toe hoor je de roep van iets anders, iets dat zeker geen vogel is, maar dat maakt het alleen maar sfeervoller.

Na het ontbijt in de Budmarsh Country Lodge rij ik door naar Magaliesberg. Onderweg zie ik townships en wijken in opbouw, de typische industrie die verbonden is aan de mijnbouw van Zuid-Afrika, en een uitgestrekte natuur. Enkel aan de veranderende druk achter mijn trommelvliezen merk ik dat we vaak flink dalen en weer stijgen. Het landschap lijkt vlak, maar is dat helemaal niet.

En dan bereik ik de Magaliesberg. Een bergketen die ruim twee miljoen jaar oud is. Met een kabelbaan (made in Switzerland) bereik ik de top, waar een wandelpad je een uitzicht van 360° geeft. Ik zie afgeplatte bergen, half verholen door die stofnevels, meren bedekt met groene algen en lange autostrades die door het landschap snijden. Boven mijn hoofd zeilen gieren.

Pilanesberg Nationaal Park

Nadat ik de begane grond weer bereikt heb, rij ik door naar Pilanesberg Nationaal Park, een van de vele nationale parken in Zuid-Afrika. In een omheinde enclave in het park ligt de Ivory Tree Game Lodge, met sfeervolle en luxueuze vakantiehuizen, een aanpalend restaurant en zwembad. Een oase van waaruit je het wildpark kan ontdekken met je auto of onder begeleiding van een jachtopziener.

Veel tijd om aan te komen, heb ik niet. Het is al laat in de namiddag en de schemertijd is de beste tijd om de dieren van het park te zien. Ik klim in een open safari jeep en laat me door een jachtopziener de regels van Pilanesberg uitleggen. Niet uitstappen. Handen binnenboord houden. Niet roepen of gillen. Nog voor de man uitgesproken is, kuiert er een familie olifanten voorbij. Met hun slurven trekken ze de bladeren van de bomen. Een jonge olifanten rent tussen de poten van zijn moeder en ik krijg het meteen moeilijk met die laatste regel. Dat olifantje is te schattig.

Ik verblijf twee dagen in Pilanesberg en ik ga drie keer met de jachtopziener het park in. Ik zie olifanten, giraffen, een hyena, leeuwen, een jachtluipaard, neushoorns, nijlpaarden, impala’s, wildebeesten en ik krijg er geen genoeg van. Het is niet de eerste keer dat ik dieren in het wild zie, maar dit is heel anders. Het voelt rauwer. Echter. Alsof ik getuige ben van de wildheid van de natuur. Ik ben maar een toeschouwer, de natuur gaat door of ik daar nu sta of niet.

Een ballonvaart boven Pilanesberg

Na twee nachten in de Ivory Tree Game Lodge sta ik vroeg op. Het is nauwelijks licht. Met een slaapkop en een warme trui loop ik naar de receptie, waar ik opgewacht word door de safari jeep. We rijden door het stille, donkere landschap diep het park in. Boven de heuvels kleurt de lucht een vaag oranje.
Na een uurtje bereik ik een open veld waar een luchtballon op zijn zijde ligt. Kleine ventilators en steekvlam doen de ballon zacht opbollen. Terwijl ik wacht, cirkelt er een man met een jachtgeweer rond de ballon. Leeuwen jagen het liefst in het schemeruur.

Wanneer de ballon helemaal opgeblazen is, klim ik in de mand. De steekvlam raast en de ballon komt los van de grond. Ik zweef hoger en hoger terwijl de opkomende zon het land in vuur en vlam zet. Vanuit de ballon zie ik Pilanesberg op een heel andere manier. Wat er vanuit de safari jeep als ondoordringbare brousse uitziet, ziet er vanuit de ballon uit als een open bos met een netwerk platgetreden wildpaden. Ik zie een wildebeest de paden volgen en twee neushoorns die grazen in de schemering. Een hyena rent door het struikgewas op zoek naar een ontbijt.

Na een poosje zak de ballon zachtjes. De piloot zoekt een tijdje naar een geschikte landingsplaats en terwijl we dalen en weer stijgen en weer dalen kijk ik mijn ogen uit. Zuid-Afrika is het mooiste vanuit een luchtballon.

Reis naar Zuid-Afrika

Ik bezocht Zuid-Afrika in september, net wanneer de lente er begint. In dit verhaal vertel ik over de eerste helft van mijn reis. De tweede helft, over mijn bezoek aan Kaapstad, lees je hier.

Zuid-Afrika is vanuit België erg eenvoudig te bereiken met het vliegtuig. Verschillende vliegmaatschappijen bieden vluchten in verschillende prijsklassen aan. Sinds het faillissement van Air Belgium is er wel geen rechtstreekse vlucht meer. Je moet dus wel altijd overstappen.

Om je reis te plannen, kan je gebruik maken van de website van Toerisme Zuid-Afrika. Weet je nog niet of Zuid-Afrika wat voor jou is? In het artikel Zuid-Afrika voor beginners vind je alles wat je moet weten voor een eerste bezoek aan het land.