Zodra ik voet zette in Peru, wilde ik naar Lima. De hoofdstad van Peru is een smerige, rommelige bedoening, met prachtige koloniale gebouwen en overdekte markten waar kruiden en wondermiddeltjes verkocht worden in obscure stalletjes. Onder het oppervlakte van machtige pleinen liggen veel geheimen verborgen. Zalig!

Ja, ok, misschien had ik wel een beetje een té romantisch idee van de stad. Maar neem mij dat eens kwalijk! Lima is een must see, of je nu een heuse wereldreis maakt of enkel een bezoek aan Peru brengt. De stad is onvoorstelbaar interessant.

Een stad van tegenstrijdigheden

Het is moeilijk om Lima in één artikel te beschrijven. De hoofdstad van Peru ligt op een klif bij de oceaan, is gevuld met dure shoppingscentra en omringd door sloppenwijken. Elke dag wordt de stad overspoeld met een golf van mensen die er hun geluk komen beproeven. De een al meer succesvol dan de andere.

Omdat de stad zo groot is, werd ze onderverdeeld in verschillende districten en wijken. Het karakter van die wijken is vaak zo verschillend dat je telkens in een andere wereld stapt. Of zo voelt het toch. Hoge, moderne hotels en restaurants in Miraflores. Kunst en graffiti in Barranco. Koloniale gebouwen in het centrum.

Noten, vruchten, vis

Lima is een culinair centrum. Een stad waar alles wat je dacht te weten over voedsel en koken volledig overhoop gegooid wordt. De smaak van de stad is niet te beschrijven, want er niks, maar dan ook niks, in ons Belgenland dat in de buurt komt.

Geen wonder dat Lima de beste restaurants ter wereld bevat. Restaurant Amaz in Miraflores serveert gerechten geïnspireerd door het Amazongebied. Paddenstoelen gerookt in bananenbladeren. Glazen vol ijskoude sapjes van vruchten met onuitspreekbare namen. Ceviche met vis uit het Amazonewoud.
Restaurant La Mar serveert de meer klassieke keuken, en combineert de klassieke Peruaanse keuken met invloeden uit China en Spanje.

Lima is bezaaid met overdekte markten waar je het meest verse fruit kan kopen voor geen geld. Markten waar kruidendokters middeltjes voor allerlei pijntjes aanbieden. Markten waar de meest lokale lekkernijen verkocht worden, zoals levende maden groter dan een muis. Het is maar wat je lekker vindt.

Convento de San Francisco

Toen archeologen in de 20^e eeuw op onderzoek gingen in de catacomben onder de kerk van het Convento de San Francisco, in hartje Lima, stuitten ze op knekelputten vol botten van mensen die er de voorbije eeuwen begraven werden. En dus vonden ze er niks beter op dat de botten in keurige figuren te schikken en de hele boel open te stellen voor het publiek.

Ik geef dat toe, ik ben soms een beetje aan de macabere kant. Ik wilde dat dus zien. Mijn gids, de lieve Rosario, nam mij met plezier mee. Ze leidde mij het klooster in en toonde mij de catacomben. Smalle, lage gangetjes die langs putten leidden. Putten tot de rand gevuld met botten en schedels. Boven mijn hoofd zaten roosters die in de kerk uitkwamen, en waardoor sereen gezang weerklonk. Gaf het geheel een griezelig tintje, dat.

De Bibliotheek

Zelfs wanneer de catacomben je niets zeggen, is een bezoek aan het Convento de San Francisco de moeite waard. De kerk is magnifiek, de kloostergangen zijn een punt van rust in de drukke stad. Maar het mooiste vond ik de bibliotheek. Een langwerpige kamer ergens in het klooster met duizenden kostbare boeken, waarvan sommigen teruggaan tot de inquisitie. Magnifiek!

Een beetje Brussel in Lima

Wanneer je door Lima reist, heb je het idee dat je door de tijd reist. Hypermoderne gebouwen staan schouder aan schouder met ouderwetse koloniale gebouwen. Kerken, pleinen, dure huizen. En het justitiepaleis van Brussel.

Ja, echt waar. Midden in Lima vind je een replica van het justitiepaleis van Brussel. Waarom? Omdat de architect die de opdracht kreeg een justitiepaleis voor Lima te ontwerpen, gewoon het ontwerp van dat van Brussel overnam. Gewoon, omdat het kon. Hij maakte het iets kleiner, en nam de koepel weg, maar verder is het een exacte kopie. Kei vreemd trouwens, om daar voor te staan, middenin Lima.

Eigenlijk heb ik te weinig tijd gehad om Lima te ontdekken. Ook omdat die stad zo verdomd groot is, natuurlijk. Maar man, wat heb ik ervan genoten. Wat een stad!