Bekentenis: sinds die mistige reisfoto’s met felgekleurde regenjassen zo populair werden op sociale media, droom ik van een knalgele jekker. Ik droom van een foto van mezelf in die knalgele jekker, hoog op een bergtop, omringd door diepgroene dennenbossen. read more

Mijn moeder had van die metalen drinkbussen met een beugelsluiting. Drinkbussen die zij als kind nog had gebruikt en die intussen vol blutsen en builen stonden. Als je ze liet vallen, maakten ze een heerlijk hol kloink geluid en dan had de fles een nieuwe bluts of buil, maar ze waren niet kapot te krijgen. read more

Overal waar je gaat in Nederland vind je water. Sloten vol groen eendenkroos, uitgestrekte meren vol zeilboten en een kustlijn met hoge dijken die de zee verhindert het land in te stromen, want een groot deel van Nederland ligt onder de zeespiegel. Niet moeilijk dat Nederland ook wel Waterland genoemd wordt. read more

Na een vlucht naar Zurich en een treinrit naar Landquart, stap ik in zo’n gezellige rode bergtrein. Ik ben in het Oosten van Zwitserland, in het hart van de bergen. Mijn eindbestemming: Davos-Klosters, dat bestaat uit de bergstad Davos en het nabijgelegen dorp Klosters, dat dit jaar zijn achthonderdste verjaardag viert. read more

Toen ik een kind was, speelde ik in de winter op de dichtgevroren vijvers van de Netevallei, waar ik opgroeide. Het ijs was vaak tientallen centimeters dik. Soms lag er een laagje sneeuw op, maar soms was het helder en kon je de luchtbellen in het ijs zien. Wanneer het ijs echt zuiver was, zag ik zelfs de donkere bodem van de vijver. Alsof ik door dik, troebel glas naar een andere wereld keek. read more